Björn Valur Gíslason

Þetta finnst mér vera gott verkefni á margan hátt. Í fyrsta lagi þá er það jákvætt að þeir sem málið varðar taki saman höndum um verkefni af þessu tagi. Í öðrum lagi verða þeir sem fá styrkina verkefnastjórar yfir verkefninu sem er ætlað vekja athygli á starfi leikskólakennara og hvetja karla sérstaklega til náms í þeim fræðum. Í þriðja lagi þá vekur verkefnið athygli á náminu og mun á endanum skila niðurstöðu sem líklegt er að geti leitt til fjölgunar í stétt leikskólakennara af báðum kynjum.

Þetta er algjörlega hárrétt hjá Steingrími J. Sigfússyni og mikilvægt að hafa í huga. Ráðherra hefur enga heimild til að breyta ákvörðunum Alþingis. Samgönguáætlun er háð fyrirvara um fjármögnun en að öðru leyti stendur hún óhögguð þar til þingið breytir henni eða samþykkir nýja.
Þó svo að Jón Gunnarsson, ráðherra samgöngumála, beri ábyrgð á sínum málaflokki gagnvart þinginu þá er það þannig í reynd að öll ríkisstjórnin ver ákvarðanir einstakra ráðherra, í þessu tilfelli ákvörðun Jóns að breyta í heimildarleysi forgangsröðun samgönguáætlunar Alþingis.

Umræðan sem nú á sér stað um sterkt gengi krónunnar, afleiðingar þess og hugsanleg viðbrögð rammar vel inn þann vanda sem lítil þjóð í sínu eigin örhagkerfi með verðlausan gjaldmiðil á við að stríða. Vegna mikilla tekna í erlendri mynt sem rekja má til mikilla vinsælda Íslands sem ferðamannalands er gengi krónunnar svo sterkt að sá hluti atvinnulífsins sem aflar tekna í erlendum gjaldmiðlum riðar til falls. Þá er talið vænlegast að draga úr vinsældum landsins með því að bremsa af eina atvinnugrein svo annarri verði bjargað. Draga úr uppgangi ferðaþjónustunnar, hefta hana og gera henni erfitt fyrir svo bjarga megi sjávarútveginum. Fórna einni grein fyrir aðra.
Kannski kemur einhver með þá hugmynd að snúa þessu á hvolf, þ.e. að draga úr tekjum sjávarútvegsins til að liðka til fyrir áframhaldandi vexti ferðaþjónustunnar?

Kaldbakur EA-1 nýtt skip Samherja hf. kom í fyrsta sinn til heimahafnar á Akureyri í gær. Kaldbakur er glæsilegt og öflugt skip í alla stað, með vel hannaðan skrokk sem mun fara vel með áhöfn og farm.
Það er alltaf ánægjulegt þegar ný skip bætast í flotann sem var orðin allt of gamall og úr sér gengin að mörgu leyti.
Hér má sjá nokkrar myndir af skipinu sem Gísli Sigurgeirsson tók af því í gær.

Líkt og venjulega kemst Magnús Halldórsson, ritstjóri Kjarnans, að kjarna málsins í skrifum sínum.
Það er eins og einhver tegund af þöggun ríki um málefni Arion banka og boðaða einkavæðingu Landsbanka og Íslandsbanka. Ég veit ekkihvers vegna. Það lítur út fyrir að ráðherrar ætli að sniðganga Alþingi og ráðstafa bönkunum án opinberrar umræðu innan sem utan þings. Það verður að stöðva með öllum tiltækum ráðum.
Miðað við eðli og umfang málsins ættu stjórnmálamenn í rauninni ekki að vera að ræða um neitt annað en skipulag fjármálakerfisins.
En áherslan er á öðrum sviðum, eins og Magnús bendir á, og stefnumálin önnur.

Stjórnmálaflokkar, sem eiga þingmenn á Alþingi, hafa fæstir nokkra stefnu í því hvernig banka- og fjármálakerfið okkar eigi að vera. Í rauninni má segja að aðeins Vinstri græn og sjálfstæðisflokkurinn hafi mótað ákveðna stefnu í þessum málum.
Vinstri græn samþykktu á landsfundi haustið 2015 að aðskilja yrði fjárfestinga- og viðskiptabankastarfsemi annars vegar og hins vegar innlenda- og erlenda starfsemi bankanna. Vinstri græn telja rétt að ríkið selji eignarhluti sína í bönkunum að undaskildum Landsbankanum þar sem ríkið verði aðaleigandi.

Sagt er frá því á visi.is í morgun að sala á helmingshlut í Arion banka sé á lokametrunum. Kaupendurnir eru að stærstum hluta erlendir vogunarsjóðir.
Þegar ríkisstjórn framsóknar- og sjálfstæðisflokks samdi við kröfuhafa um uppgjör á föllnu bönkunum árið 2015 var það m.a. gert þannig í tilviki Kaupþings að kröfuhafar greiddu ríkinu með 84 milljarða króna skuldabréfi með veði í Arion banka. Það bréf var háð þeim skilyrðum að ríkið gæti aðeins innleyst það ef bankinn yrði seldur og ef bankinn yrði ekki seldur fyrir árslok 2018 eignaðist ríkið bankann.

Það er hárrétt sem Þór Sigfússon segir. Neytendur í útlöndum urðu ekkert sérstaklega varir við skort á íslenskum fiski á meðan á verkfalli sjómanna stóð. Þeir fengu einfaldlega fisk frá öðrum löndum á meðan og sættu sig við það án þess að kvarta.
Erlendir söluaðilar fundu hins vegar fyrir verkfallinu og skorti á fiski frá Íslandi. Það kom í þeirra hlut að sjá neytendum fyrir fiski og það gerðu þeir með því að fá hann annars staðar frá.

Þetta er mjög góður pistill hjá ritstjóra Kjarnans. Staða sjálfstæðra og óháðra fjölmiðla á Íslandi er mjög veik. Fjölmiðlar sem eru háðir pólitískum og viðskiptalegum hagsmunum eigenda sinna eru ráðandi og áhrif þeirra gríðarleg.
Mér vitanlega hafa ekki verið gerðar athugasemdir við eignarhald og tengsl fjármálaráðherra á fjölmiðlum sem fyrirtæki í hans eigu gefa út. Það er ekki að sjá á fátæklegum upplýsingum um hagsmuni ráðherrans á heimasíðu Alþingis að hann hafi selt eða losað um eignarhald sitt á fyrirtækinu.

Ég hef ekki kynnt mér nýgerðan samning milli útgerðarmanna og sjómanna en vona að hann sé ásættanlegur fyrir báða aðila. Samkvæmt því sem formaður SFS sagði í fjölmiðlum á fimmtudaginn var þá þegar kominn á samningur milli aðila. Sjómenn þyrftu hins vegar að ræða einhver mál við ríkisstjórnina til að loka dæminu.
Möguleg lagasetning á verkfallið var rædd á fundi ríkisstjórnarinnar á föstudaginn og sjávarútvegsráðherra hefur viðurkennt að hafa verið með tilbúið lagafrumvarp þess efnis. Það lítur því út fyrir að ráðherrann hafi á fundi sínum með sjómönnum í gær fært þeim skýr skilaboð frá ríkisstjórninni um að eina aðkoma stjórnarinnar að málinu yrði að setja lög á verkfallið.