Flokkurinn og þjóðin

„Vilji sjálfstæðisflokkurinn halda yfirráðum sínum yfir sjávarútvegsauðlindinni, þá felur það í sér að sjálfstæðisflokkurinn vill standa utan Evrópusambandsins og því fagna ég.“
Þetta sagði Sigurður Kári Kristjánsson, fyrrverandi þingmaður sjálfstæðisflokksins, á landsfundi flokksins fyrir nokkrum árum.
Það má sjálfsagt álykta sem svo að um mismæli hafi verið að ræða hjá Sigurði Kára og að hann hafi í rauninni átt við að yfirráð Íslands yfir sinni auðlind væru best tryggð með því að Ísland stæði utan ESB. Það er þó ekki víst að það hafi verið meiningin hjá honum.
„Það er sitt hvort að vera formaður í stjórnarandstöðu eða ríkisstjórn. Ég finn mikinn mun á því þegar ég hitti fólk. Það var eitthvað rangt þegar við vorum ekki í ríkisstjórn. Eitthvað öfugt við það sem ætti að vera.“
Þetta sagði Bjarni Benediktsson á fundi austur á fjörðum í byrjun ársins 2014.
Það má sjálfsagt álykta að um mismæli eða rangt orðaval hafi verið að ræða hjá Bjarna og að hann hafi í rauninni meint að honum fyndist  betra að hafa flokkinn sinn í ríkisstjórn, en ekki að það sé beinlínis rangt eða andstætt lögmálum lýðræðisins að hann sé af og til utan stjórnar. Það er þó ekki víst að það hafi verið það sem hann meinti.
„Okkar Akureyri“, segir í auglýsingu sjálfstæðismanna á Akureyri (sjá mynd).
Það má álykta sem svo að þau séu að meina að Akureyri sé okkar allra sem þar búum, en ekki bara fyrir sjálfstæðismenn. Það er þó ekki víst að það sé meiningin hjá þeim.
Hér eru aðeins nefnd þrjú dæmi um ríkjandi hugarfar innan stjórnmálaflokks sem hefur verið við völd meira eða minna frá lýðveldisstofnun. Hugarfar sem lýsir ekki bara löngun til að drottna og ráða heldur að það sé beinlínis rangt og andstætt lögmálum lífsins að flokkurinn hafi ekki alltaf full og óskoruð yfirráð yfir öllu sem hann vill ráða og ráðskast með.
Merkilegt!