Ég á mér martröð

Ég á mér þann draum að í framtíðinni verði Ísland þekkt um víða veröld sem alþjóðleg fjármálamiðstöð.“
Þetta sagði Halldór Ásgrímsson, þáverandi forsætisráðherra og formaður framsóknarflokksins, á viðskiptaþingi í ársbyrjun 2005.
Geir H Haarde, þáverandi formaður sjálfstæðisflokksins og arftaki Halldórs sem forsætisráðherra, sagði síðar að af hans hálfu hefðu mörg skref verið tekin í áttina að því að uppfylla draum Halldórs. Helst var þar til að dreifa lækkun skatta á fjármagn og fyrirtæki, skattafrádrag vegna hlutabréfakaupa og lagabreytingar til að einfalda regluverkið og skrifræði. Einfaldara Ísland, hét það víst.
Það verður seint sagt um Geir ræfilinn Haarde að hann hafi verið farsæll stjórnmálamaður. Í skýrslu Rannsóknarnefndar Alþingis um orsakir Hrunsins er allt það sem hann taldi til, sér og sínum til ágætis, tekið sem dæmi um dæmalaus, vond stjórnmál. Draumur Halldórs varð svo að martröð okkar hinna.
Og enn láta menn sig dreyma.
Ég hef trú á því að ef þessi útlendi prófessor vissi hvað jarðvegurinn á Íslandi er frjór fyrir alls konar vitleysu hefði hann aldrei látið þetta út úr sér.
Það er því full ástæða fyrir okkur til að hafa áhyggjur.
Miklar áhyggjur.