Framsóknarflokkurinn er nauðsynlegur

Framsóknarflokkurinn hefur átt pólitíska sviðið þetta haustið að mínu mati. Það hefur verið mikill sómi af framgöngu formanns flokksins hefur fengið verðskuldaða athygli fyrir framlag sitt til þjóðmálanna svo eftir hefur verið tekið. Allt á íslensku að sjálfsögðu.

Þingflokksformaðurinn hefur ekki verið langt undan og lagt sitt af mörkum til að hefja framsóknarflokkinn til þeirrar virðingar sem hann á skilið. Þingflokkur framsóknar lagði svo í  heilu lagi sitt lóð á vogaskálar framsóknarmennskunnar með því að taka hraustlega á tveim þingkonum sem reyndu að leiða flokkinn inn á áður óþekktar brautir og lauk flokkurinn þeirri aðgerð sinni í dag með því að vísa annarri þeirra úr ábyrgðastöðu fyrir flokkinn.

Framsóknarmenn voru líka áberandi við upphaf þingsins í september og svo aftur í haust og er óhætt að segja að langt sé síðan þingið hafi byrjað með svo ánægjulegum hætti. Það verður í það minnsta ekki annað sagt en að flokkurinn sá hafi náð að kveða niður það foringjaræði og þau óvönduðu vinnubrögð sem hann hefur lengst af verið þekktur fyrir. 

Það er því engin lygi að framsóknarflokkurinn hafi staðið sig í stykkinu sem fulltrúi úreltra hugmynda og þess gamla valdasamfélags sem þjóðin er fyrir löngu orðin afhuga.

Það er brýn þörf fyrir flokk eins og framsóknarflokkinn. Á því er enginn vafi.

Hann má bara ekki komast til áhrifa.