Nú er að ljúka fyrstu umræðu um fjárlagafrumvarp næsta árs. Þetta er án vafa þurrasta og flatasta umræða um fjárlög frá hruninu haustið 2008. Stjórnarandstaðan hefur hvergi fundið til fótanna í umræðunni, finna gagnrýni sinni ekki sannfærandi farveg og eru ósamstíga í öllum gerðum sínum.
Það er ekkert endilega mjög gott. Það er nauðsynlegt að fá sanngjarna og heiðarlega gagnrýni á frumvarp til fjárlaga hvers árs. Fjárlög eru stefnuyfirlýsing hverrar ríkisstjórnarn. Fjárlög fela það í sér hvernig stjórnvöld hyggjast ráðstafa fjármunum ríkisins á tilteknu tímabili sem hefur áhrif á alla landsmenn með einum eða öðrum hætti.
Víst er það svo að fjárlagafrumvarp næsta árs ber með sér að við erfiðleika er að glíma eins og á undanförnum árum. Frumvarpið er hinsvegar líka til vitnis um að stjórnvöld hafa náð tökum og það föstum tökum á efnahagsástandinu og sömuleiðis að með því er verið að sigla inn á lyngari sjó en við höfum verið að velkjast um í síðustu þrjú árin eða svo.
Kannski er það ástæðan fyrir því hvað stjórnaandstaðan hefur verið bitlaus í umræðunum í dag. Kannski fer það í taugarnar á henni hvað vel hefur gengið og að gagnrýni þeirra á undanförnum árum hefur að stórum hluta verið marklaus.
Það má þó ekki verða til þess að stjórnarandstaðan lognist alveg út af og því rétt að hvetja hana til dáða í þessum efnum og hún sjái til þess að við stjórnarliðar höldum vöku okkar. Í það minnsta að þetta verði ekki svona flatt og leiðinlegt eins og í dag.
Nóg er nú samt.