Það skiptir í sjálfu sér ekki öllu máli hvort lögreglustjórinn í Reykjavík hafi hrakist úr starfi vegna afskipta innanríkisráðherra af lögreglurannsókn. Aðalatriðið er að ráðherrann reyndi í krafti stöðu sinnar að hafa áhrif á rannsókn sakamáls. Með því hefur ráðherrann grafið undan trúverðugleika lögreglunnar í landinu og sett allt hennar starf í uppnám. Er þetta í eina skiptið sem ráðherrann hefur gert þetta? Eru fleiri dæmi, jafnvel frá öðrum ráðherrum ríkisstjórnarinnar? Þekkt er að Davíð Oddsson reyndi á sínum tíma að hafa áhrif á málatilbúnað embættismanna sem hann hefur sjálfur aldrei jafnað sig á.
Stefán Eiríksson, fyrrverandi lögreglustjóri í Reykjavík, kann að hafa séð þann kost vænstan að skipta um starfsvettvang frekar en að beygja sig fyrir hótunum ráðherra. Munu aðrir gera það?
Innanríkisráðherra skipaði Sigríði Björk Guðjónsdóttur sem arftaka Stefáns í embætti lögreglustjórans í Reykjavík. Mun Sigríður Björk standast þrýsting frá ráðherranum vegna rannsóknar á embættisfærslum ráðherrans og starfsfólks ráðuneytisins? Er ráðherra kannski búin að ræða við Sigríði um málið og gera henni grein fyrir því í hvaða farveg það á að fara? Er búið að sjatla málið?
Innanríkisráðherra skipaði Ólaf Helga Kjartansson fyrir nokkrum dögum í embætti lögreglustjórans á Suðurnesjum. Sjálfur sagði hann að með þeirri skipun hafi ráðherra sýnt sér „virðingu og sóma.“ Mun Ólafur Helgi standast þrýsting frá ráðherra til að hafa áhrif á starf hans sem lögreglustjóra ef reynt verður að innheimta fyrir „sómann og virðinguna“ sem ráðherra sýndi honum?
Það er sama hvernig á málið er litið. Hanna Birna Kristjánsdóttir verður að segja af sér. Ekki bara vegna þess að hún er sjálf rúin öllu trausti til slíkra starfa heldur vegna þess að áframhaldandi seta hennar í ríkisstjórn gerir trúðverðugleika lögreglu og dómstóla að engu.
Seta hennar í ríkisstjórn er of dýru verði keypt.