Bjarna Benediktssyni virðist fyrirmunað að taka góðar ákvarðanir í efnahagsmálum. Hvort um er að ræða reynsluleysi eða óvitaskap skal ósagt látið. Nú hefur hann boðað lækkun á vörugjöldum á bensín og olíu, kílómetragjaldi, umhverfis- og auðlindagjöldum, ásamt kolefnisgjaldi af eldsneyti. Það er gert í nafni þess að halda aftur af verðbólgu sem aðrar aðgerðir ríkisstjórnarinnar kynda undir.
En hvað þýðir þetta í raun og veru?
Lækkun gjalda á eldsneyti leiðir til minni tekna hjá ríkissjóði sem aftur kallar á aukinn niðurskurð. Lækkun gjalda á eldsneyti eykur eldsneytisnotkun og þar með innflutning á eldsneyti sem greitt er fyrir með dýrmætum gjaldeyri sem allur er tekinn að láni. Lækkun á umhverfis- og auðlindagjöldum mun leiða til aukinnar sóunar og minni tekna m.a. til að standa undir kostnaði sem af leiðir. Til framtíðar litið er því um að ræða arfavitlausa aðgerð sem á endanum mun bitna á almenningi í landinu.
En Bjarni og félagar hugsa ekki til framtíðar. Þeir hugsa bara um fylgið í næstu kosningum og láta sig engu skipta hverjar afleiðingarnar verða.
Eins og dæmin sýna.