Helvítis síminn ...

Haustið 2008 bar þetta helst til tíðinda á Íslandi:

Allt íslenska bankakerfið varð gjaldþrota

Seðlabankinn varð gjaldþrota

Verðbólga steig til himna

Vaxtastigið sömuleiðis

Gjaldmiðillinn féll um helming

Skuldir heimilanna tóku stökkbreytingum

Þúsundir heimila lentu í alvarlegum skuldavanda

Þúsundir fyrirtækja urðu gjaldþrota

Þúsundir vinnufæra Íslendinga urðu atvinnulausir

Upplýst var um gengdarlausa spillingu í viðskiptalífinu

Upp komst um gegnspillta stjórnmálamenn og flokka

Hryðjuverkalög voru sett á landið

Ísland var einangrað á alþjóðavettvangi

Íslenska þjóðin var hneppt í skuldafjötra

En fólkið í landinu tók ekki eftir þessu. Það var svo heimskt að það fattaði ekki hvað hafði gerst. Fólkið át bara sína soðningu með hömsum og tólg daginn út og inn og hélt að allt væri í stakasta lagi.

En þá hringdi síminn. Einhver fór að rótast í fólkinu og æsa það upp sem svo í heimsku sinni æddi út á götur og torg og rændi á endanum völdum í landinu. Alveg að ástæðulausu. Það voru í alvöru allir svo ánægðir með sitt.

Það er mikil blessun fyrir þjóð eins og okkur að eiga einhvern Geir sem sér hlutina í sínu rétta samhengi. Með sínum augum. Eins og hann upplifði þá.

Helvítis síminn.

Hann hefði betur aldrei hringt.